Acı gerçeğin ve mizahın iyi harmanlandığı Kurtuluş Son Durak, oyuncu kadrosuyla da zengin bir görsel şölen sunmuş.
Filmin izlenilmeyecek bir yanı yok bence, gayet güzeldi. Hem hüzünlendirdi hem de güldürdü. Tabii kadına şiddetin böyle mizahi bir yolla seyirciye sunuluş biçimini yadırgamadım değil önce. Son zamanlarda giderek artan kadın ölümlerinin boyutunu düşününce ne kadar ciddi bir konu olduğunu görüyoruz. Ama burada mizahi bir şekilde verilmesinin bir amacı var. Seyirciyi güldürmekten çok şiddete maruz kalmayı yadırgamayan, aksine kanıksayan bir kadın topluluğun "kocalarımız, severler de döverler de" anlayışını öğretici yolla yıkmaya çalışırken moral aşılamış. Bir nevi manevi destek. Yani güldürürken düşündürmüşler. Bu yönden tebrik edilesi.
Oyunculara gelince hepsi de harikaydı, hepsi de oynadığı karakterin kılıfına tam anlamıyla girmekle kalmayıp karakterleriyle bütünleşmişlerdi. Çok başarılılardı.
Filmin bazı sahnelerdeki çekim tarzlarını beğenmedim sadece. Flashback'ler mesela. Bana profesyonel gelmedi. İki yardımcı oyuncunun (Eylem'in erkek arkadaşı ve kız arkadaşı) performansı da temel karakterlerin yanında oldukça sönük kalmıştı ama filmin geneline bakarsak yırttıklarını söyleyebilirim.
Ben beğendim açıkçası. Hatta son zamanlarda izlediğim en iyi ikinci Türk filmi diyebilirim. (bkz. Birincisi Çağan Irmak'tan, Babam ve Oğlum)
Filme notum: 7
